به گزارش مرکز خبر حوزه، این مرجع تقلید، پیش از ظهر امروز طی سخنانی در نشست اساتید سطوح عالی و خارج حوزه علمیه قم با اشاره به مطلب فوق اظهار داشتند: حوزه وابسته که دست نیازش به سوی نظام دراز باشد، نه می‌تواند نظام را درک کند و نه قادر به رفع نیازهای آن می‌باشد.

ایشان با بیان این که عالمان، وارثان انبیا و علوم آن‌ها هستند، افزودند: حوزه علمیه باید در علم و عمل مستقل باشد و البته برای رفع نیازهای نظام احساس مسئولیت کند.

معظم له خطاب به اساتید بیان داشتند: الان چشم حوزه به سوی شما اساتید بزرگوار است؛ چرا که شما با تالیف و تدریس و فعالیت‌های علمی خود چشم و چراغ و نبض حوزه هستید.

ایشان خاطرنشان کردند: در چنین شرایطی هم نظام محتاج به رهنمودهای فقیهانه شماست و هم خاورمیانه بیدار و جهان غرب نیمه بیدار این نیاز را احساس می‌کند.

حضرت آیت الله جوادی آملی همچنین اضافه کردند: حوزه در عین استقلال فکری، می‌بایست مسئولیت هدایت نظام و جامعه را برعهده بگیرد.

ایشان گفتند: حوزه باید بتواند جلوی چاه کنی چاه کنان را بگیرد و در عین حال با بهره گیری از صراط مستقیم، چاه‌های کنده شده را پر کند.

معظم له با اشاره به این که فقه سنتی ما ظرفیت کامل شدن را دارد، ابراز داشتند: فقه بدون قواعد و اصول و فقه تطبیقی کامل نمی شود و البته باید توجه داشت که تکامل فقه منوط به آن است که قواعد، اصول و فقه تطبیقی و مقارن به روز باشد.

ایشان با تاکید بر ضرورت توجه به فقه مقارن در دنیای کنونی، افزودند: برای شناخت نیازهای قوای سه گانه تقنینی، اجرایی و قضایی کشور و برآورده کردن آن‌ها می‌بایست به فقه مقارن توجه کرد؛ چرا که فقه پویا می‌تواند به نیازهای جامعه پاسخ دهد.

این مفسر برجسته قرآن کریم اظهار داشتند: مایه علمی حوزه‌های علمیه باید تقویت شود و مهم ترین مایه علمی حوزه نیز همین اصول است.

ایشان اضافه کردند: مهم ترین علم حوزه ، علم اصول است که در واقع رهبری فقه را برعهده دارد.

معظم له در عین حال گفتند: در طول هزاران سال آن قدر بزرگان حوزه درباره مسایل علمی سخن گفته اند که بعید است کسی بتواند حرف تازه ای بیاورد، با این همه کار شما اساتید، موشکافی در علوم است تا بتوانید نیازهای جامعه را پاسخ دهید.

ایشان در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به معضل عالم بی عمل که برای حوزه‌های علمیه آسیب و خطر است، اظهار داشتند: کسی که زیر میزی می‌گیرد، یا فساد می‌کندو در عین حال می‌داند که کار او گناه و اشتباه است، دلیلش این است که نیروی عزم و اراده او فلج است.

حضرت آیت الله جوادی آملی همچنین گفتند: کسی که علمی دارد، اما آن علم با جان و اراده اش گره نخورده ، طبعا به آن هم عمل نمی کند؛ چرا که به آن باور دارد؛ گاهی عقل و علم هست اما اراده و ایمان برای باور کردن و عمل کردن وجود ندارد.

ایشان افزودند: باید توجه داشت که علم ، عمل نمی آورد، بلکه این ایمان است که عمل را با خود می‌آورد.

این استاد برجسته حوزه علمیه قم برای تقریب به ذهن این مساله به بیان مثالی پرداخته و گفتند: کسی که معتاد می‌شود، می‌داند که مواد مخدر چه بلایی سرش می‌آورد، اما مساله آن جاست که علم نیمی از قضیه است و چنین فردی برای این که به سمت این معضلات نرود، در واقع انگیزه و اراده لازم را ندارد.

ایشان در ادامه با تاکید بر این که غرض از علم، انذار قوم است، بیان داشتند: انذار غیر از سخنرانی و کتاب نوشتن است؛ انذار یعنی طوری حرف زد که آدمی از جهنم بترسد و گرنه هر سخنرانی و کتابی که چنین انذاری به انسان نمی دهد.

معظم له همچنین ادامه دادند: چنین حوزه ای که واقعا انذار می‌دهد جامعه و نظام را و به هدایت جوانان می‌پردازد، مطلوب است و همه ما باید برای این اهداف تلاش کنیم؛ البته کسی می‌تواند مردم را از جهنم بترساند که آثار خوف از جهنم در وجودش مشهود باشد.

ایشان با تاکید مجدد بر استقلال و استغنای حوزه، گفتند: حوزه مستقل و خدمتگزار نظام است، البته نه از باب نیازمندی که وابسته است.

حضرت آیت الله جوادی آملی در خاتمه سخنان خود با بیان این که همه موجودات عالم عائله خداوند متعال هستند، ابراز داشتند: خداوند و ائمه اطهار (ع) گفته اند که شما درس بخوانید، من ضامن روزی شما هستم؛ همه ما می‌دانیم که خداوند رازق است اما مهم آن است که این علم به باور و ایمان تبدیل شود.